128․
Միջօրեի շոգից ու տոթից կարծես ամեն ինչ հալվել և անէացել էր։
Թվում էր, թե բացի օձերից ոչ մի կենդանի արարած չկա աշխարհում։
Լավ էր, որ նախօրոք պատրաստվել էինք։Կեսօրվա տոթին մնում
էինք մեր զով սենյակում, երեկոն անցկացնում էինք բացօթյա տաղավարում։