մայրենի 22.03

3. Անհրաժեշտության դեպքում տեղադրիր Ով, ինչ, երբ, որտեղ, ինչքան դերանուններով։

երբ է ջուր հավաքվում այս փոսում:
Ինձ հետաքրքրում է, թե ինչքան  է  ջուր հավաքվում այս փոսում:
ինչ պետք է անեն՝ տարածքի գեղեցկությունը պահպանելու համար:
Իրենք էլ չգիտեն, թե ինչ  պետք է անեն տարածքի գեղեցկությունը պահպանելու համար:
ինչ պետք է վերականգնի հատված անտառները:
Ձեզ հարց տվե՞լ եք, թե ինչ պետք է վերականգնի հատված անտառները:
ինչքան ժամանակ է պետք՝ ամեն ինչ վերականգնելու համար:
Ճարտարապետին հարցնում են, թե ինչքան ժամանակ է պետք ամեն ինչ վերականգնելու համար:
Ով այդպես գրավեց  քո ուշադրությունը:
Ցո՛ւյց  տուր տեսնեմ , թե որտեղ այդպես գրավեց  քո ուշադրությունը:
ինչ ես պատմելու քո վերջին ճամփորդության մասին:
Գոնե ասա՛, թե երբ ես պատմելու քո վերջին ճամփորդության մասին:

Գրիր տրված բառերի նույնարմատ հականիշ ածականները:


Անխռով — խռովկան
խոտոր —
երերուն
տարակուսելի
արտաքուստ
անզարդ
ամոթխած
աղմկոտ
արատավոր
քաղցրահամ
ընչատեր
թեթևաբարո

մայրենի

Պարտություն-հպարտություն
լուր-ալուր
երթ-թերթ
աղեղ-
կար-նկար
յուղ-գյուղ
լոր-կլոր
ութ-բութ
վազ-ավազ
աքար-շաքար
ախտ-բախտ
ճար-օճար
նուշ-անուշ
ծուխ-ածուխ
կարել-նկարել
այծ-կայծ

Մայրենի

Խոսեի սանդալները»

Շատ տարիներ առաջ, անհիշելի ժամանակներում Բրազիլիայի հյուսիսի գյուղերից մեկում ապրում էր յոթնամյա մի տղա Խոսե անունով: Դեռ շատ փոքր հասակում նա կորցրել էր ծնողներին և խնամակալվել ժլատ մորաքրոջ մոտ, որը, շատ փող ունենալով`համարյա ոչինչ չէր ծախսում իր զարմիկի համար:
Խոսեն, որ երբեք չէր իմացել սիրո նշանակությունը, կարծում էր, թե դա կյանքի սովորական  ձև է, և դրա համար ընդհանրապես չէր անհանգստանում:
Նրանք ապրում էին բավական հարուստ միջավայրում, բայց մորաքույրը տեղական  դպրոցի գլխավոր ուսուցչին համոզեց, որ զարմիկի ուսուցման համար գնի միայն մեկ տասներորդ մասը վերցնի, սպառնալով բողոքել պրեֆեկտին, եթե նա չընդունի իր առաջարկը:
Գլխավոր ուսուցիչը, համաձայնելուց բացի, ընտրություն չուներ, բայց և այնպես հրահանգեց ուսուցիչներին առիթը բաց չթողնել` վիրավորելու Խոսեին այն հույսով, որ նա իրեն վատ կպահի և տեղիք կտա դպրոցից վտարվելուն:
Խոսեն, որ երբևէ չէր իմացել սիրո նշանակությունը, կարծում էր, թե դա կյանքի սովորական ձև է:
Մոտեցավ ճրագալույցը: Գյուղի հոգևորականն արձակուրդում էր: Աշակերտները պետք է հավաքվեին եկեղեցում` գյուղից քիչ հեռու: Աղջիկներն ու տղաները քայլում էին, և հաշվի չառնելով Հիսուս Քրիստոսի ծննդյան օրը, խոսում այն մասին, թե ինչ են գտնելու իրենց կոշիկների մոտ հաջորդ օրը. նորօրյա հագուստ, թանկարժեք խաղալիք, քաղցրավենիք և հեծանիվ:
Դա առանձնահատուկ օր էր, այդ իսկ պատճառով աշակերտները լավ էին հագնված, բացի Խոսեից, որը հագել էր ամենօրյա պատառոտված իր սովորական հագուստը և այն նույն` մի քանի համար փոքր, ճղճղված սանդալները, որոնք չորս տարեկանում նվիրել էր մորաքույրը, ասելով, որ կստանա նոր զույգ, երբ դառնա տասը տարեկան: Երեխաներից ոմանք նրան հարցրին, թե ինչու է այդքան աղքատ և ասացին, որ ամաչում են այդպիսի շորեր ու կոշիկներ հագնող նման ընկերոջից:
Քանի որ Խոսեն երբեք չէր իմացել սիրո նշանակությունը, նրան ընդհանրապես չէին անհանգստացնում նրանց հարցերն ու մեկնաբանությունները:
Ինչևէ, երբ երեխաները մտան եկեղեցի, և Խոսեն, լսելով երգեհոնի ձայնը, տեսնելով վառ լույսերը, տոնական հագուստով միաբանությանը, մեկտեղ հավաքված ընտանիքներ, ծնողներ` փաթաթված իրենց երեխաներին, զգաց, որ ամենաաղքատն է նրանցից: Հավաքույթից հետո, մյուսների հետ տուն գնալու փոխարեն, նա նստեց եկեղեցու աստիճանին և լաց եղավ: Եվ քանի որ երբեք չէր զգացել քնքշանք, այդ պահին միայն հասկացավ, որ միայնակ է ու անօգնական` լքված բոլորի կողմից:
Միայն հետո Խոսեն նկատեց իր մոտ նստած փոքրիկ տղային` հավանաբար իր նման ոտաբոբիկ ու աղքատ: Առաջ երբեք չէր տեսել այդ տղային և կարծեց, որ նա պետք է երկար քայլեր` այդտեղ հասնելու համար: Մտածեց. նրա ոտքերը երևի սառած են:
Նրան կտամ իմ սանդալներից մեկը` գոնե ինչ-որ չափով կմեղմացնի ցավը:
Թեև Խոսեն երբեք քնքշանք չէր տեսել, գիտեր միայն  տառապանքի գինը, չէր ուզում, որ ուրիշներն էլ տառապեն: Իր սանդալներից մեկը տալով տղային` մյուսով վերադարձավ տուն: Սկզբում մեկ ոտքի վրա էր, հետո` մյուսի, այնպես որ ոտնատակերը շատ չմաշվեն քարքարոտ ճանապարհին: Տուն հասնելուն պես մորաքույրը նկատեց նրա  մի ոտքի  սանդալը և ասաց, որ խիստ կպատժվի, եթե մյուս օրը սանդալը չգտնի:
Խոսեն վախով պառկեց քնելու, որովհետև գիտեր, թե ինչպիսին են մորաքրոջ պատիժները: Ամբողջ գիշեր դողաց վախից, և երբ քունը մոտեցել էր, հյուրասենյակում ձայներ լսեց: Մորաքույրը ներխուժեց հյուրասենյակ, փորձելով իմանալ, ինչ է կատարվում:
Դեռևս քնաթաթախ Խոսեն սենյակի կենտրոնում տեսավ այն սանդալը, որ տվել էր փոքրիկ տղային: Այժմ, սակայն, նրա մոտ  էին տարբեր  խաղալիքներ, հեծանիվներ ու հագուստ: Իսկ հարևանները գոռում-գոչում էին, հայտարարելով, թե իրենց երեխաները թալանված են, որովհետև արթնանալով, իրենց կոշիկների մոտ ոչինչ չեն գտել:
Այստեղ շնչասպառ ներս մտավ այն եկեղեցու հոգևորականը, որտեղ նախորդ օրը
տոնակատարությունն էր. եկեղեցու աստիճաններին հայտնվել էր մանուկ Հիսուսը` ոսկեզօծ հագուստով և միայն մեկ սանդալով: Տիրեց լռություն, ամեն ոք պատկերացնելով Աստծուն` լուռ աղոթում էր: Մորաքույրը լալիս ու ներողություն էր խնդրում: Իսկ Խոսեի սիրտը լի էր ավյունով և սիրով:

Փորձիր ինքնդ կազմել երեք հարց վերոնշյալ պատմություն հետ կապված և ուղղել սովորող ընկերոջդ։

2. Զ-Ս բաղաձայնների արտասանությունը և ուղղագրությունը

Զ  և ս բաղաձայնների արտասանությունը և գրությունը հիմնականում համաապտասխանում են, այսինքն՝ լսվող ս-ն գրվում է ս տառով, իսկ զ-ն՝ զ տառով:

Օրինակ

բազրիք, գազօջախ, սուզվել, վազել, ասպարեզ, բզեզ, պաստառ և այլն

1. Որոշ դեպքերում, հատկապես կ և ք բաղաձայններից առաջ զ-ն արտասանվում է թույլ ս, օրինակ՝ բազկերակ, բզկտել, վազք, վզկապ և այլն:

2. Մի քանի բառի գրության սխալն էլ պայմանավորված է ոչ ճիշտ արտասանությամբ:

Օրինակ

ավտոբուս, հիպնոս, իշիաս, Վարդգես, Մանազկերտ և այլն

Այս բառերը պիտի արտասանել այնպես, ինչպես գրվում են: 

Փորձիր շարունակել օրինակների ցանկը՝ օգտվելով բառարանից։

Սիլրելի սովորող, փորձիր պլանավորել դեկտեմբերդ։Նշիր երեք նպատակ ,որ կփորձես իրագործել միչև տարեվերջ։

1.<<Իմ անվան պատմությունը>> գրել փոքրիկ տեղեկություն․

Իմ անունը ամերիկահայ բարեգործ Ալեք Մանուկյանի անունից է նա Հայաստանի հերոս է։

2 .Լրացնել բաց թողնված տառերը` գրելով օ կամ ո, և բացատրել այդ բառերի իմաստները.

 որդան-կարմիր

ոսկեզոծել-ոսկով պատել

որսորդ-որս անող

որթ-խաղողի վազ

հայորդի-հայի որդի-հայի տղա

ոսկե օղ- ականջի ոսկե օղ

օձագալար-օձի նման գալարվող

նրբաոճ-նուրբ կազմվածք ունեցող

ամենաորակյալ-ամենալավ որակ ունեցող

Իմ ընկերը

Իմ ամենա լավ ընկերի հետ մենք ճանոթացել ենք 4 տարեկանում։ Նկարչության տեղը։ Իսկ մյուս իմ ընկորի հետ ես ճանոթասա 5երորդ ասարան իր անունը Սեյեդ Մոհամ նա եկել է Արաբաստանից և նա շատ վատ գիտի հայերեն բայց նա հայ է։ Նա շատ վատե նկարում բայց շատ լավ է նկարում իր ամենա լավ ընկերին Նիկոին։ Ես այդ երկու ընկերների հետ անթաթ գնում եմ ֆուտբոլ խաղալու իմ ընկերնեռը խաղում են հարձակվող իսկ եց դարպասապահ։ Միքանի օր առաջ մենք խաղում եինք ֆուտբոլ

Իմ մասին

Ես Ալեք նեմ։ Ես ունեմ զուիբ եղբաիր և մենք միասին այս տարի Հյուսիսային դպրոցից տեղափողվեցի միջին դպրոցի 6րդ դասարան։ Ես գիտեմ նվագել դաշնամուր։ Ընկերների հետ ազատ ժամանակ բակում սիրում եմ խաղալ ֆուտբոլ սովորաբար ես դարպասապահ եմ կանգնում։

Խիղճ

Մեզ հանձնարարվել էր գրել մի փոքր պատմություն խղճի մասին։ Բայց ի՞նչ է խիղճը։ Երբ ուժեղը իրենից թուիլին օգնության է հասնում։ Երբ փոքրիկ տղաները և աղջիկները օգնում են ճերերին։ Երբ սիրտդ ցավում է անպաշտպան կենդանիների համար։ Երբ հուզվում ես վիրավոր թռչունների տեսքից։ Երբ տծրում ես դարպասապահի հետ հավասար, որը բաց էթողել խաղի վճռական գնդակը։ Երբ հարազատ քաղաքիդ փողոցները և այգիները աղբանոցի են նմանվում։

Վիլյամ Սարոյան | Օձ

Երբ ման էր գալիս զբոսայգում մայիս ամսին, նա տեսավ մի փոքրիկ սրճագույն օձ, որ խույս էր տալիս իրենից խոտի ու տերևների միջով, ու գնաց դրա ետևից, մի երկար ճիպոտ ձեռքին, միաժամանակ զգալով մարդու բնազդական վախը սողուններից:

Продолжить чтение

136

Փորձ,հարցում,բարձունք,ուրց,լացակումած,ընթերցել,քաղցրություն,լռակյաց,լվացք

հանդիպակած,գնացք,նստվածք,նրբանցք։

137

Դարպասի դռներին կոխպեկ էր կախած։ Գերմուկի ծանապարին մենք տեսանք լիքը թխկի

138

Ես իմ եղբորից գախնիք եմ պահե։ երկրաշաժի ժամանակ հատակը ծեխկում է։ ես իմ հին դասարանում ունէի լավ ընկեիր։

139

Խրոխտ,թուղթ,խեղտել,ծաղսել,կմախք,աղբյուր,պխտոր,դժոխք,դրախտ,զմրուխտյա,եղբայր,ողկույզ,մղկտալ,տաղտակ,թաղտ,աղտոտել։

141

Հարավ-հարավային

Ափրո-ափրոդիտեի,ափրոդիտե

Ասֆալտ-ասֆալտապատում

ԳԱՐՈՒՆ

Երբ առավոտյան արթնանում ես ծիտիկների ծլվլոցից, պարզ է, որ գարուն է եկել։ Պաըուհանից երևում են նոր բողբոջներ հագած ծառերը, երկնքում պայծառ շողացող արևը, բակում ուրախ, թեթև հագնված երեխաներ, գետերից դուրս թռչող ձկներ․․․ Ես գարնան գալուն շատ անհամբեր եմ սպասում, որ գնամ ձկնորսության հայրիկիս ընկեր Գրիշայի հետ։ Մի անգամ, երբ մենք հերքական անգամ գնացել էինք ձուկ որսալու, մի հետաքրքիր դեպք պատահեց իմ հետ։ Մենք լուռ նստած երկար սպասում էինք, թե երբ կշարժվի «պոպլավոկը»։ Երբ վերջապես տեսանք, որ ջրի վրա հայտվեցին օղակներ, ես քաշեցի ձկնորսական կարթը։ Ջրից դուրս թռավ մի շատ մեծ, բայց շատ թեթև մի հսկա ձուկ և կուլ տվեց ինձ։ Ես հայտվեցի մի մեծ աշխարհում, որտեղ մարդկանց մի խումբ կար։ նրանք ապրում էին ձկան կուլ տված փայտերից կառուցված շենքերում։ Մարդիկ հավատում էին ձուկ-տագավորին, որին ամեն ուրբաթ օրը արևմուտին զոհ էին բերում քաղաքի ամենա անգրագետին կամ գողություն կատարածին։ Ես վախից գտա ձկադարան, սկսեցի շատ կարդալ ձկագրքեր, ուսումնասիրել ձկանկարներ, սովորեցի նրանց ձկալեզուն, որ մի օր ես էլ չդառնամ այդ տագավորի զոհը։ Հետո բռնելով ձկան կարթի թելի ճանապարհը գտա ելքը այդ տարօրինակ աշխարհից։ Այդ օրվանից ես վախենում եմ մեծ ձկներից և փորցում եմ որսալ միայն փոքրիկ ձկներ։