Մայրենի

Մի աղջիկ է լինում, էս աղջիկը մի անգամ դուրս է գալիս իրենց տնից ու գնում ընկնում անտառը։ Անտառում մոլորվում է, ճամփի է ման գալիս՝ ճամփա չի գտնում, ու գալիս է դեմ առնում մի տնակի։

Դուռը բաց է լինում։ Նայում է, տեսնում է տանը ոչ ոք չկա։

Ներս է մտնում։ Դու մի՛ ասիլ՝ էս տնակում երեք արջ են ապրում՝ հերը, մերը և իրանց քոթոթը։ Էդ ժամանակ գնացած են լինում անտառը ման գալու։ Տնակը ունենում է երկու սենյակ՝ մինը սեղանատուն, մյուսը ննջարան։

Էս աղջիկը սեղանատունն է մտնում, տեսնում է սեղանի վրա դրած երեք աման ապուր։ Առաջինը՝ հոր ամանը, մեծ է լինում, երկրորդը՝ մոր ամանը, միջակ, երրորդը՝ քոթոթի ամանը, փոքրիկ։ Ամեն մի ամանի մոտ էլ մի-մի գդալ է լինում դրած՝ մեծ, միջակ ու փոքր։

Աղջիկը առնում է մեծ գդալը, ուտում է մեծ ամանից, անհամ է լինում։

Հետո վերցնում է միջակ գդալը, ուտում է միջակ ամանից, դուր չի գալի։

Հետո վերցնում է փոքր գդալը, ուտում է փոքր ամանից։ Տեսնում է փոքր ամանի ապուրը համով է։

Ուզում է նստի՝ տեսնում է երեք աթոռ` մինը մեծ, մյուսը միջակ, երրորդը փոքր։ Բարձրանում է մեծ աթոռին՝ վեր է ընկնում։ Նստում է միջակ աթոռին՝ տեսնում է անհարմար է։ Նստում է փոքր աթոռին, քեֆը գալիս է, էնքան լավն է լինում։ Վերցնում է փոքր ամանը, դնում է ծնկներին ու սկսում է փոքր գդալով ուտել։

Ուտում է կշտանում ու սկսում է օրորվել աթոռի վրա։ Աթոռը կոտրվում է, աղջիկը վեր է ընկնում։

Վեր է կենում, աթոռը ետ բարձրացնում ու մտնում մյուս սենյակը։

Մյուս սենյակում երեք մահճակալ է լինում, մինը մեծ, մյուսը միջակ, երրորդը փոքր։

Պառկում է մեծ մահճակալի վրա՝ տեսնում է շատ է լեն։ Միջակի վրա է պառկում՝ տեսնում է շատ է բարձր։ Փոքրի վրա պառկում, տեսնում է հենց իրենն է որ կա, ու քնում է։

Արջերը քաղցած գալիս են, որ ճաշեն։ Հերը մոտենում է իր ամանին, մտիկ անում ու զարհուրելի գոռում.

— Էս ո՞վ է կերել իմ ամանից։

Մերը մտիկ է անում իր ամանին ու փնթփնթում.

— Էս ո՞վ է կերել իմ ամանից։

Քոթոթն էլ, որ տեսնում է իր դատարկ ամանը, ծըմըրում է.

— Էս ո՞վ է կերել իմ ապուրը։

Հերը նայում է իր աթոռին ու գոռում.

— Էս ո՞վ է նստել իմ աթոռին ու տեղից ժաժ տվել։ Մերն է նայում իր աթոռին ու փնթփնթում.

— Էս ո՞վ է նստել իմ աթոռին ու տեղից ժաժ տվել։ Քոթոթն է նայում իր կոտրած աթոռին ու ծըմըրում է.

— Էս ո՞վ է նստել իմ աթոռին ու կոտրել։ Մտնում են մյուս սենյակը։

Հերը նայում է իր մահճակալին ու զարհուրելի գոռում.

— Էս ո՞վ է պառկել իմ անկողնին ու տրորել։ Մերը նայում է իր մահճակալին ու փնթփնթում.

— Էս ո՞վ է պառկել իմ անկողնի վրա ու տրորել։ Քոթոթն է նայում իր անկողնին ու ծըմըրում.

— Էս ո՞վ է պառկել իմ անկողնում։

Հանկարծ աղջկանը նկատում է ու էնպես ճղղում, կարծես թե մորթում էին իրեն։

— Էս ո՞վ է… գտել եմ… հրես բռնեցեք… վայ… վայ… բռնեցեք։

Եվ ուզում է աղջկանը կծի։ Աղջիկը վախից վեր է թռչում, աչքերը բաց անում, տեսնում է՝ պառկած է իրենց տանը, իր ննջարանում։ Ու էս բոլորը երազ է եղել։

русский

подберите к данным существительным прилагательные.
город (какой?) –большой столица (какая?) –густонаселенная
страна (какая?) –горная море (какое?) –глубокое
князь (какой?) –сильный место (какое?) –первое
дворцы (какие?) –каменные соборы (какие?) –заброшенные

Упрожнение

светло-ярко

проводить-прощаться

грязно-нечисто

бедный-нищий

старый-древний

старинный-древнейший

необычный-оригинальный

соединять-объединять

часто-периодически

большой-огромный

находится-присутствовать

  1. Москва – это научный, научный и политический центр России. 2. Большую роль в жизни столицы
    играет метро. 3. В метро очень светло 4. Москва – центр научный и культура 5. В Москве
    находится много музеи и театры
    Слова для справок: наука, культура, политический, научный,
    научный, светло, театры, музеи, столица.
  1. Молодые люди из разных городов, сёл и деревень приезжают в
    Москву учиться. 2. Москва много раз объединяла россиян в борьбе за
    независимость. 3. Первые трамваи, троллейбусы вышли на улицы; люди
    спешат на работу. 4. Есть города, о которых п пишут в газетах, говорят
    по радио и на телевизионных передачах.

English

                                                                 There is    a woman.
                                                               There are        some pencils.
                                                  There are    many leaves.
                                                 There is   an orange.
                                                            There is      a book.
                                                  There are                                             three balloons.
                                                  There is                        a bear.
                                                               There are     a few bees.
                                                              There is    an ant.
                                                                  There are     grapes.

Մայրենի

Խոսեի սանդալները»

Շատ տարիներ առաջ, անհիշելի ժամանակներում Բրազիլիայի հյուսիսի գյուղերից մեկում ապրում էր յոթնամյա մի տղա Խոսե անունով: Դեռ շատ փոքր հասակում նա կորցրել էր ծնողներին և խնամակալվել ժլատ մորաքրոջ մոտ, որը, շատ փող ունենալով`համարյա ոչինչ չէր ծախսում իր զարմիկի համար:
Խոսեն, որ երբեք չէր իմացել սիրո նշանակությունը, կարծում էր, թե դա կյանքի սովորական  ձև է, և դրա համար ընդհանրապես չէր անհանգստանում:
Նրանք ապրում էին բավական հարուստ միջավայրում, բայց մորաքույրը տեղական  դպրոցի գլխավոր ուսուցչին համոզեց, որ զարմիկի ուսուցման համար գնի միայն մեկ տասներորդ մասը վերցնի, սպառնալով բողոքել պրեֆեկտին, եթե նա չընդունի իր առաջարկը:
Գլխավոր ուսուցիչը, համաձայնելուց բացի, ընտրություն չուներ, բայց և այնպես հրահանգեց ուսուցիչներին առիթը բաց չթողնել` վիրավորելու Խոսեին այն հույսով, որ նա իրեն վատ կպահի և տեղիք կտա դպրոցից վտարվելուն:
Խոսեն, որ երբևէ չէր իմացել սիրո նշանակությունը, կարծում էր, թե դա կյանքի սովորական ձև է:
Մոտեցավ ճրագալույցը: Գյուղի հոգևորականն արձակուրդում էր: Աշակերտները պետք է հավաքվեին եկեղեցում` գյուղից քիչ հեռու: Աղջիկներն ու տղաները քայլում էին, և հաշվի չառնելով Հիսուս Քրիստոսի ծննդյան օրը, խոսում այն մասին, թե ինչ են գտնելու իրենց կոշիկների մոտ հաջորդ օրը. նորօրյա հագուստ, թանկարժեք խաղալիք, քաղցրավենիք և հեծանիվ:
Դա առանձնահատուկ օր էր, այդ իսկ պատճառով աշակերտները լավ էին հագնված, բացի Խոսեից, որը հագել էր ամենօրյա պատառոտված իր սովորական հագուստը և այն նույն` մի քանի համար փոքր, ճղճղված սանդալները, որոնք չորս տարեկանում նվիրել էր մորաքույրը, ասելով, որ կստանա նոր զույգ, երբ դառնա տասը տարեկան: Երեխաներից ոմանք նրան հարցրին, թե ինչու է այդքան աղքատ և ասացին, որ ամաչում են այդպիսի շորեր ու կոշիկներ հագնող նման ընկերոջից:
Քանի որ Խոսեն երբեք չէր իմացել սիրո նշանակությունը, նրան ընդհանրապես չէին անհանգստացնում նրանց հարցերն ու մեկնաբանությունները:
Ինչևէ, երբ երեխաները մտան եկեղեցի, և Խոսեն, լսելով երգեհոնի ձայնը, տեսնելով վառ լույսերը, տոնական հագուստով միաբանությանը, մեկտեղ հավաքված ընտանիքներ, ծնողներ` փաթաթված իրենց երեխաներին, զգաց, որ ամենաաղքատն է նրանցից: Հավաքույթից հետո, մյուսների հետ տուն գնալու փոխարեն, նա նստեց եկեղեցու աստիճանին և լաց եղավ: Եվ քանի որ երբեք չէր զգացել քնքշանք, այդ պահին միայն հասկացավ, որ միայնակ է ու անօգնական` լքված բոլորի կողմից:
Միայն հետո Խոսեն նկատեց իր մոտ նստած փոքրիկ տղային` հավանաբար իր նման ոտաբոբիկ ու աղքատ: Առաջ երբեք չէր տեսել այդ տղային և կարծեց, որ նա պետք է երկար քայլեր` այդտեղ հասնելու համար: Մտածեց. նրա ոտքերը երևի սառած են:
Նրան կտամ իմ սանդալներից մեկը` գոնե ինչ-որ չափով կմեղմացնի ցավը:
Թեև Խոսեն երբեք քնքշանք չէր տեսել, գիտեր միայն  տառապանքի գինը, չէր ուզում, որ ուրիշներն էլ տառապեն: Իր սանդալներից մեկը տալով տղային` մյուսով վերադարձավ տուն: Սկզբում մեկ ոտքի վրա էր, հետո` մյուսի, այնպես որ ոտնատակերը շատ չմաշվեն քարքարոտ ճանապարհին: Տուն հասնելուն պես մորաքույրը նկատեց նրա  մի ոտքի  սանդալը և ասաց, որ խիստ կպատժվի, եթե մյուս օրը սանդալը չգտնի:
Խոսեն վախով պառկեց քնելու, որովհետև գիտեր, թե ինչպիսին են մորաքրոջ պատիժները: Ամբողջ գիշեր դողաց վախից, և երբ քունը մոտեցել էր, հյուրասենյակում ձայներ լսեց: Մորաքույրը ներխուժեց հյուրասենյակ, փորձելով իմանալ, ինչ է կատարվում:
Դեռևս քնաթաթախ Խոսեն սենյակի կենտրոնում տեսավ այն սանդալը, որ տվել էր փոքրիկ տղային: Այժմ, սակայն, նրա մոտ  էին տարբեր  խաղալիքներ, հեծանիվներ ու հագուստ: Իսկ հարևանները գոռում-գոչում էին, հայտարարելով, թե իրենց երեխաները թալանված են, որովհետև արթնանալով, իրենց կոշիկների մոտ ոչինչ չեն գտել:
Այստեղ շնչասպառ ներս մտավ այն եկեղեցու հոգևորականը, որտեղ նախորդ օրը
տոնակատարությունն էր. եկեղեցու աստիճաններին հայտնվել էր մանուկ Հիսուսը` ոսկեզօծ հագուստով և միայն մեկ սանդալով: Տիրեց լռություն, ամեն ոք պատկերացնելով Աստծուն` լուռ աղոթում էր: Մորաքույրը լալիս ու ներողություն էր խնդրում: Իսկ Խոսեի սիրտը լի էր ավյունով և սիրով:

Փորձիր ինքնդ կազմել երեք հարց վերոնշյալ պատմություն հետ կապված և ուղղել սովորող ընկերոջդ։

2. Զ-Ս բաղաձայնների արտասանությունը և ուղղագրությունը

Զ  և ս բաղաձայնների արտասանությունը և գրությունը հիմնականում համաապտասխանում են, այսինքն՝ լսվող ս-ն գրվում է ս տառով, իսկ զ-ն՝ զ տառով:

Օրինակ

բազրիք, գազօջախ, սուզվել, վազել, ասպարեզ, բզեզ, պաստառ և այլն

1. Որոշ դեպքերում, հատկապես կ և ք բաղաձայններից առաջ զ-ն արտասանվում է թույլ ս, օրինակ՝ բազկերակ, բզկտել, վազք, վզկապ և այլն:

2. Մի քանի բառի գրության սխալն էլ պայմանավորված է ոչ ճիշտ արտասանությամբ:

Օրինակ

ավտոբուս, հիպնոս, իշիաս, Վարդգես, Մանազկերտ և այլն

Այս բառերը պիտի արտասանել այնպես, ինչպես գրվում են: 

Փորձիր շարունակել օրինակների ցանկը՝ օգտվելով բառարանից։

Սիլրելի սովորող, փորձիր պլանավորել դեկտեմբերդ։Նշիր երեք նպատակ ,որ կփորձես իրագործել միչև տարեվերջ։

Exercises: there is — there are

                     there is                                            a woman.
                      threr are                                  some pencils.
                         threr are                                               many leaves.
                               there is                                        an orange.
                                        there is                                    a book.
                                        threr are                                    three balloons.
                                           there is                                           a bear.
                                              threr are                            a few bees.
                                                              there is                an ant.
                                                   threr are                    grapes.

русский язык

Упражнение 1. Замените существительные в скобках местоимениями 3-го лица; где надо, добавляйте к местоимению н. Определите падежи этих местоимений.

1) Будет буря, мы поспорим и поборемся мы с ней2) Поутру над ее брегами теснился кучами народ. 3) Под ним струя светлей лазури. Над ним луч солнца золотой. 4) Буре плач (Терека) подобен. 5) У ног его плескалось море. 6) С ним подружился я в то время. Мне нравились его черты.

Упражнение 2. Спишите, вставляя пропущенные буквы и раскрывая скобки.

1. Ничья судьба, кроме своей собственной, вас более не интересует (Бут.). 2. Пилат повернулся и пошел к помосту, назад к ступеням, не глядя ни на что, кроме разноцветных шашек настила под ногами, чтобы не оступиться (Булг). 3. Но никакого Коровьева так и не нашли, и никакого Коровьева никто в доме не знал и не видел (Булг.). 4. Стало совершенно…ясно, что Никанор Иванович ни к каким разговорам не пригоден (Булг). 5. Больше (н…)что не тревожило друзей (Биан). 6. Пастух клялся потом, что зверь шел через лес, (н…)(на)кого не обращая внимания (Биан.). 1. Настоящую нежность не спутаешь (н…)(с)чем, и она тиха (Ахм.). 8. Скучен день до вечера, коли делать (н…)чего (Посл.). 9. (Н…)(с)кем мне поговорить и (н…)кого послушать (Ч.). 10. Но (н…)кому мне шляпой поклониться, (н…)(в)чьих глазах не нахожу приют (Ес.). 11. Все были уверены, что он [Дубровский], а (н…)кто иной, предводительствовал отважными злодеями (П.). 12.

Ей казалось, что никто, кроме него, не мог снять с (она) непоправимой вины, невыносимой тяжести (Пауст,). 13. Скован…ый (н…) чем непреодолимой усталостью, я уже не слышал, (н…)кто пререкался с хозяином, (н…)что явилось причиной спора. 14. (Н…)что не нарушало тишины. 15. В Мещёрском крае нет (н…)каких особен…ых красот и богатств, кроме лесов, лугов и прозрачного воздуха (Пауст.). 16. Больному мог помочь только хирург и (н…)кто другой. 17. Этот цветок (н…)что иное, как нарцисс. 18. Дверь захлопнуло порывом ветра, а (н…)чем иным.

Упражнение 3.Просклонять по падежам следующие местоимения: Этот, твой ,наш ,они, кто-то .

  1. Ի՞նչ է մեխանիկական շարժումը: օրինակ որ տանձը ընկնումե։
  2. Ի՞նչի նկատմամբ է շարժվում գետում լողացող ձուկը: պոչի շարժման համար։
  3. Ի՞նչով է իրարից տարբերվում շարժումները:
  4. արժումները կարող են լինել կամաց արագ կարալինալ տարբեր կողմ և այլն։
  5. Ի՞նչ է ցույց տալիս արագությունը:Ի՞նչ միավորներով է այն չափվում:
  1. Ի՞նչ թթուներ կան բնության մեջ:
  2. Ի՞նչ բաղադրություն ունեն թթուները:
  3. Ինչպե՞ս կարող եք համոզվել ,որ տվյալ նյութը թթու է: պետքե ոգտագործել վայտանյութ կամ ինդիկատոր, օրինակ լակմուսը թթվի ազդեցությունից իր մանուշակագույն գույնը փոխվումե կապույտին
  4. Ինչպե՞ս պետք է վարվել թթուների հետ: թթոների հետ պենկ է շատ զգուիշ լինել, վորով հյետյև թթու քայքայում է մաշկը և առաջացնում այրվածք

Շատ աֆրիկացիներ ձկնորսության են գնում բահով։ Սա արվում է հատուկ պրոտոտիպ ձուկ որսալու համար: Երաշտի ժամանակ այս ձուկը խորը փորում է տիղմը, որը նույնիսկ չորանալու դեպքում օգնում է նրան կենդանի պահել։ Հաճախ բռնված որսը կրկին թաղվում է իրենց կացարանի մոտ՝ այն ավելի լավ պահպանելու համար:

Ոչ պակաս խորամանկ էին Ճապոնիայի և Չինաստանի բնակիչները։ Շատ դարեր առաջ ասիացիները ձկնորսության էին գնում՝ օգտագործելով ընտելացված թռչյուններ։ Թռչնի վզին հատուկ օձիք են դրել, որը թույլ չի տվել նրան ձուկ կուլ տալ։ Այսպիսով, գոհ ասիացին կարող էր նստել նավակի մեջ և հանգիստ սպասել, որ թռչյունները իրենք իրենց որսը բերեն իր մոտ։

Հայտնի է, որ դելֆինները բնության ամենախելացի կենդանիներից են: Սակայն քչերը գիտեն, որ խոր ծովի այս գեղեցիկ բնակիչները հաճախ են մասնակցում ձկնորսությանը և նույնիսկ օգնում ձկնորսներին։ Այսպիսով, հարյուրավոր տարիներ անընդմեջ Բրազիլիայի հարավային շատ քաղաքներում դելֆինների խմբերը հատուկ ձկների ծանծաղուտներ են քշում դեպի ափ:

Հենց նման պահերին ձկնորսները մտնում են ջուրը և պատրաստում իրենց ցանցերը։ Երբ դելֆիններից մեկը որոշակի պահին ցատկում և շրջվում է օդում, սա նախապես պայմանավորված ազդանշան է ձկնորսների համար ցանցերը նետելու համար: Դրանից հետո ցանցից պրծած վախեցած ձուկը լողում է դելֆինների ուղղությամբ, և նրանք հեշտությամբ բռնում և ուտում են այն։ Հետաքրքիր է, որ ոչ ոք դելֆիններին չի սովորեցրել այս վարքագիծը, և նման համատեղ ձկնորսության մասին առաջին տեղեկությունները հայտնաբերվել են դեռևս 1847 թվականին: